Efendimiz (s.a.v)’in göz bebeği, kalbinin meyvesi.
Mehir olarak 400 akçeyi kabul etmeyip Ahirette günahkar müminlere şefaat etme hakkını istiyorum diyen Yüce insan…
Allah Resul’ünün muhtereme kızı Hz. Fatima (r.a)
Hücresine çekilmiş ağlıyor…
Allah Resul’u içeri girip, sebebini sorunca,
Cehennem ateşini hatırladım ağlıyorum. Siz o gün bizi hatırlar mısınız?
Allah Resul’u (s.a.v) cevaben “3 yer var ki orada en yakin ehlimi bile hatırlayamam” diye buyurdu.
1.) Amel defterleri dağıtılırken (Çünkü o zaman ben de telaş içinde olurum.)
2.) Ameller tartılırken (Çünkü o an ben de merak içinde olurum.)
3.) Sırat köprüsünden geçerken (Çünkü ben de endişe içinde olacağım.)
Kimin ağladığına dikkat ettiniz mi?
Niçin ağladığını düşündünüz mü?
Aldığı cevabı duyduk mu ?
Saniyelerini bile Allah’ın (cc) adıyla mühürlemiş o yüce sultanı Allah (cc) o gün mahcup etmez ama o sevgiliye düşen böyle söylemek. O günün mahiyetini böylesine bize bildirmek…
Resulullah (sav) böyle düşünür ve korkarsa..
Hz. Fatıma böyle düşünür ve ağlarsa…
Hz Ömer (ra) böyle düşünür ve mimberden düşecek hale gelirse…
Sadık dostlar bu düşünce ve kaygı ile rahatlarını terk ederse…
Soruyorum kendime
Ey nefsim! Acaba biz nasıl olmalıyız?
Ey nefsim! Acaba biz nasıl olmalıyız?
